„Dla umysłu nie jest problemem pozyskanie nowych, innowacyjnych myśli, ale pozbycie się starych”. – Dee Hock.

Osobami, które najczęściej są zapraszane na szkolenia są pracownicy sieci dealerskich. Ta zasada ma swoje uzasadnienie biznesowe z punktu widzenia importera  – to oni są najbliżej klientów i to od ich kompetencji zależy końcowy sukces marki na rynku.

Pracownicy dealera generują przychody, a sposób ich pracy i poziom rozumienia swojej roli w biznesie przekłada się na końcowe rezultaty. Na barkach uczestników szkolenia spoczywa zatem odpowiedzialność za ROI ze szkoleń. To prawdziwe wyzwanie, które wymaga od nich:

• Wyjścia ze swojej sfery komfortu –  dostrzegamy, że czasami z pozycji mistrza przechodzą na pozycję ucznia i zderzają się z inną perspektywą postrzegania siebie w danej roli, co rodzi wewnętrzny dysonans i niepokój. Zwłaszcza u starszych stażem pracowników może pojawić się opór przed zmianą. Potrzebują zachęty i mentoringu, by wejść proces.
• Oduczenia się starych nawyków –  doradzamy, by kiedyś opanowane „myki i tricki” odłożyć na bok i wypracować adekwatne do bieżących celów i wymagań rynku metody pracy. Kiedy to się dzieje, pracownicy przez jakiś czas pracują „między dwoma światami”. Nowego jeszcze nie potrafią, a stare już nie działa. Potrzebują pola do praktykowania i sprawdzania rezultatów nowego podejścia, by wybrać to, co jest dla nich #tothepoint.
• Konsekwencji bycia w drodze–  umacniamy świadomość, że podnoszenie swoich kompetencji w procesie  wymaga czasu, korzystania z różnych narzędzi rozwojowych, wytrwałego budowania kolejnych narzędzi i wdrażania ich w codzienną pracę. Pracownicy potrzebują ram, które utrzymają ich w procesie i skierują #zwinniedocelu.

W Projekt Moto wiemy, że uczestnik nie jest w stanie samemu dostarczyć dealerowi i importerowi oczekiwanego przez nich poziomu zysku ze szkoleń. Tylko wspólna, długofalowa i procesowa praca uczestnika i jego przełożonych otwiera pole do sukcesu.

Oparcie się pokusie pójścia na skróty wymaga wyraźnego wsparcia ze strony przełożonego w codziennej pracy i celebrowania nawet małych sukcesów, by utrzymać motywację pracownika.